Tu mieszka miłość

W tym domu kocha się dzieci
Trudno się domyślić

Nie ma połyskliwej tapety we wzorki
Nie ma osobnej dziecięcej bawialni

Jednak dom tętni ich życiem

Nie patrz na starą farbę zmieszaną z kurzem
Podłogę pełną rzeczy
Pudła z resztkami zabawek, z których niewiele przetrwało
Bałagan półwiecza

Pomarszczona ręka
Trzyma dzieci w czułych objęciach
Gotuje zdrowe zupy w świątek-piątek
Karmi, wyciera brody
Nawet gdy cierpliwości już brak
Dba o spacery i drzemki

Czułe serce
Nie patrzy na kurz, scenografię
Pierwsza jest troska

Gdy tylko pojawiają się dzieci
Lub pierwsza wieść  o nich
Rozbrzmiewa hymn powitalny
I nigdy nie cichnie

Czułe serce
Ma swój porządek

3 komentarze
  • Vicky
    Wstawiony o 22:35h, 01 lipca Odpowiedz

    piękne:)

  • Magdalena
    Wstawiony o 17:25h, 10 czerwca Odpowiedz

    🙂

  • Krzysztof Sochacki
    Wstawiony o 17:09h, 10 czerwca Odpowiedz

    Bardzo Ci dziękuję za ten wiersz!

Post A Reply to Krzysztof Sochacki Cancel Reply